Ik hoor mensen wel eens zeggen: “Niet onaardig bedoeld hoor, maar dat klinkt wel erg zweverig en vaag – dat coachen in de natuur van jou!”. Omdat ik mijzelf helemaal niet associeer met termen als vaag of onduidelijk, geef ik een voorbeeld van het gebruik van elementen uit de natuur tijdens de coaching.
Gister kwamen we deze bloem tegen in het Kralingse Bos. Een paars bloemetje. Het groeit aan een steel met prikkelbladeren. Dat levert al snel gedachten op. Zo’n sterk bloemetje dat gevoed wordt door de prikkelbladeren. Of dat tere bloemetje dat stand houdt tussen die prikkels. Dat zachte bloemetje dat weg wil bij die prikkels. Dat dappere bloemetje dat zich niets aantrekt van die prikkels. En bij sommigen misschien: die stoere prikkels die daar staan naast dat suffe bloemetje.
Het bloemetje is er. De prikkel ook. De gedachten die er bij komen, de woorden die gekozen worden om weer te geven wat de klant ziet, de emoties die er vaak bij komen – die horen helemaal bij de klant. Deze klant die een weg zoekt in de relatie met ouders, of die klant die zoekt naar verandering in het werkend leven. Elke klant heeft een eigen verhaal dat past bij de fase waar hij of zij in zit en bij de moeilijkheden die hij of zij ervaart. En dat verhaal is dan hetgeen waar de coaching op ingrijpt. Dat is helemaal niet vaag, dat is lekker buiten en ondertussen zeer concreet en specifiek op weg naar oplossingen!
